Κρισναμούρτι, Τζίντου

(Jiddu Krishnamurti, Μανταναπάλ 1895 – 1986). Ινδός θεοσοφιστής φιλόσοφος. Προερχόταν από οικογένεια φτωχών βραχμάνων. Σε ηλικία μόλις 12 ετών μυήθηκε στις θεοσοφιστικές θεωρίες από την πρόεδρο της Παγκόσμιας Θεοσοφικής Εταιρείας, Άνι Μπέζαντ, με την οποία συνεργάστηκε για την ίδρυση της παγκόσμιας οργάνωσης Τάγμα του Αστέρος. Τα μέλη της οργάνωσης αυτής πίστευαν στην ύπαρξη ενός παγκόσμιου δασκάλου, του οποίου ενσαρκωτής θεωρείτο ο Κ. Κατά το χρονικό διάστημα 1914-18 υπηρέτησε στην αγγλική υγειονομική υπηρεσία, ενώ το 1920 ξεκίνησε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Στη συνέχεια διακήρυξε ότι, ως εκφραστής του παγκόσμιου δασκάλου (και όχι πλέον ως ενσαρκωτής του), έθετε τον εαυτό του στην υπηρεσία του ανθρώπου. Το 1969 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ιδρύματος Κ., με έδρα το Οτζάι της Καλιφόρνια. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Γης, όπου συγκροτήθηκαν διάφορες οργανώσεις πιστών του. Βασική αρχή της διδασκαλίας του είναι η αυτογνωσία και η εσωτερική απελευθέρωση, ενώ προτείνει την εσωτερική επανάσταση εναντίον κάθε προκατάληψης. Η σκέψη του ήταν αυτοσχεδίασμα που απέφευγε συνειδητά τη σταθερότητα των όρων. Ο Κ. αρνήθηκε όλες τις έτοιμες αντιλήψεις για τη ζωή, όλα τα συστήματα και ζητούσε από τους συνανθρώπους του όχι πίστη αλλά συμμετοχή. Η φιλοσοφία του θυμίζει σε ορισμένα σημεία της τον ευρωπαϊκό υπαρξισμό. Έργα του: Η εκπαίδευση και η σημασία της ζωής (1953), Στοχασμοί πάνω στη ζωή (3 τόμοι, 1956-60), Η αναγκαιότητα της αλλαγής (1960, 1970).